In Praise of the Goddess Sarasvatī
ཨོཾ་བདེ་ལེགས་སུ་གྱུར་ཅིག །
om delek su gyur chik
OM: may there be goodness!
ཆུ་འཛིན་དཀར་པོ་གློག་ཕྲེང་དྲ་བ་ཅན། །
chudzin karpo lok treng drawachen
Like a white cloud decoratively latticed with lightning
མཁའ་ཡི་མཛེས་བྱེད་འདྲ་བའི་ཡིད་འཕྲོག་མ། །
kha yi dzejé drawé yitrok ma
Adorning the sky, you are the utterly captivating goddess.
དྲི་ཟའི་ན་ཆུང་དབུས་ན་འཇོ་སྒེག་མཁན། །
drizé na chung ü na jogek khen
Balanced in the center of youthful gandharvas,[1] your charm is enchanting.
རིང་ནས་བརྩེ་བའི་ལྷ་མོ་ད་ཚུར་བྱོན། །
ring né tsewé lhamo datsur jön
Come here now, ever-kind and loving goddess.
པདྨའི་བཞིན་ལ་གཡོ་ལྡན་བུང་བའི་མིག །
pemé shin la yoden bungwé mik
On your lotus face, the honey bees of your eyes dance about.
མཐོན་མཐིང་རལ་པའི་རྩེ་ན་འོད་དཀར་ཅན། །
tönting ralpé tsé na ökar chen
The tips of your deep black locks glisten with a brilliant luster.
རོལ་སྒེག་གར་གྱིས་འགྱིང་བའི་དབྱངས་ཅན་མ། །
rol gek gar gyi gyingwé yangchenma
O Sarasvatī, gracefully poised in a mesmerizing dance,
ད་དུང་བདག་ལ་ངག་གི་དབང་ཕྱུག་སྩོལ། །
dadung dak la ngak gi wangchuk tsol
Continue to grant me mastery over the power of speech.
རོལ་རྩེད་གར་གྱི་ཉམས་ལྡན་རི་དྭགས་མིག །
roltsé gar gyi nyamden ridak mik
Playfully frolicking about with beautiful, deer-like eyes.
མིག་གིས་ལྟ་བས་མི་ངོམས་ཡིད་འཕྲོག་མ། །
mik gi tawé mi ngom yitrok ma
Eyes never tire of gazing upon you, enthralling goddess.
མ་ལྟར་བརྩེ་བ་ཁྱོད་ཀྱིས་བདག་གི་ངག །
ma tar tsewa khyö kyi dak gi ngak
Goddess as loving as a mother, grant me the blessings of speech,
ངག་དབང་ལྷ་མོ་ཉིད་དང་མཚུངས་པར་མཛོད། །
ngawang lhamo nyi dang tsungpar dzö
Speech the very likes of yours, O goddess of voice and words.
སྟོན་ཟླ་རྒྱས་པའི་དཔལ་ལས་ལྷག་པར་མཛེས། །
tön da gyepé pal lé lhakpar dzé
More beautiful than the glory of the full autumn moon,
ཚངས་དབྱངས་སྙན་པའི་གདངས་ཀྱང་ཟིལ་གྱིས་གནོན། །
tsang yang nyenpé dang kyang zil gyi nön
Outshining even the likes of the melodies of Brahmā,
ཟབ་ཡངས་རྒྱ་མཚོའི་འཇིང་ལྟར་དཔག་དཀའ་བ། །
zab yang gyatsö jing tar pak kawa
More difficult to fathom than the depths of the vast oceans—
དབྱངས་ཅན་ལྷ་མོའི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ལ་འདུད། །
yangchen lhamö ku sung tuk la dü
To your body, speech, and mind, Sarasvatī, I bow down!
COLOPHON
ཅེས་སྒྲ་དབྱངས་ལྷ་མོ་སྤྱན་དྲངས་ནས་བསྟོད་ཅིང་གསོལ་བ་གདབ་པ་ཡུལ་བྱང་ཕྱོགས་ཀྱི་སྙན་དངགས་མཁན་བློ་བཟང་གྲགས་པའི་དཔལ་གྱིས་སྦྱར་བའོ།།
Having invited the goddess Sarasvatī in such a way, praise and supplicate her!
This was composed by the poet of the northern lands, the glorious Lobsang Drakpa.
NOTES
[1] Gandharvas are known as celestial musicians.
Photo credit: Himalayan Art Resources
BIBLIOGRAPHY
Blo bzang grags pa'i dpal. 1997. Sgra dbyangs lha mo dbyangs can ma la bstod pa'i tshigs su bcad pa. In Gsung 'bum/_tsong kha pa/?bkras lhun par rnying / d+ha sar bskyar par brgyab pa/?, vol 2, p. 326. Dharamsala: Sherig Parkhang. BDRC W29193
Abstract
One of the most famous poems in Tibetan history in which Tsongkhapa calls out and praises the goddess Sarasvatī. This poem is not only chanted in monastic halls but also sung by performing artists and taught in literature classes.
LISTEN TO AUDIO
TRADITION
Geluk
INCARNATION LINE
N/A
HISTORICAL PERIOD
14th Century
15th Century
TEACHERS
TRANSLATOR
INSTITUTIONS
STUDENTS
The First Kirti, Gendun Gyaltsen
The First Lelung Jedrung, Drubchen Namkha Gyaltsen
The Fourth Ganden Tripa, Legpa Gyaltsen
The First Tagpu Tulku, Palden Döndrub
The First Tatsak, Baso Chökyi Gyaltsen
The Seventh Ganden Tripa, Lodrö Tenpa
The First Paṇchen Lama, Khedrubje Gelek Palzang